«Ούτε παλαιοναζί ούτε νεοναζί είναι, αλλά καραναζί του κερατά είναι!»
«σαφώς δεν έχω έναν πολιτικά ορθό λόγο. Ούτε “σιδερωμένο” λόγο έχω ούτε επαγγελματίας πολιτικός είμαι ούτε και προσέχω το τι λέω…».
Κάτι που επιβεβαίωσε αμέσως, χαρακτηρίζοντας «νταβατζήδες της Δημοκρατίας» τους χρυσαυγίτες. «Έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα», απαντά στα υπονοούμενα περί ομοφυλοφιλίας και γίνεται έξαλλος όταν του υπενθυμίζουν ότι του χρεώνουν πως χαρακτήρισε τον Κολοκοτρώνη αδερφή, λέγοντας ότι πρόκειται περί «αδιανόητης μαλ.κίας»…
Ακολουθεί η συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό «Crash»...
-Σε έχουν καταχωρήσει στους πλέον οξύθυμους συνομιλητές, ιδιαίτερα στις τηλεοπτικές σου παρεμβάσεις. Πώς το κρίνεις αυτό;
«Δίκιο πάντα έχει ο πελάτης! Μόνο που δεν θεωρώ τον εαυτό μου οξύθυμο! Φαντάσου ότι έχω συμμετάσχει σε αμέτρητα πάνελ και την ψυχραιμία μου την έχω χάσει μόνο δύο φορές. Η μια φορά ήταν με την Ιακωβίδου, που χτυπούσε υστερικά το χέρι της στο τραπέζι δίπλα μου, οπότε το χτύπησα κι εγώ και είχα την ατυχία να εκτιναχτεί ένα ποτήρι με νερό. Την άλλη φορά ήταν με κάποιον, ο οποίος, αφού μπροστά στην κάμερα μου έδειξε με νόημα το “έχεις αρχί…;” και στα ελάχιστα λεπτά που είχα να μιλήσω, γιατί τελείωνε η εκπομπή, με διέκοπτε συνέχεια, με αποκορύφωμα να με χτυπήσει στην πλάτη και να μου πει “μπράβο, μπαρμπα-Θωμά”, με την έννοια του “μπράβο υπάλληλε” ή “μπράβο, δούλε” κι αυτός ο άνθρωπος, που ήταν μεγαλοεπιχειρηματίας, σήμερα είναι ο πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ, ο Στέλιος Σταυρίδης, οπότε κι εγώ τον συγύρισα κατάλληλα».
-Καλά, με δύο μόνο στιγμιότυπα σου κόλλησαν την «ετικέτα»;
«Μα, ζούμε στην εποχή του Διαδικτύου και αυτές τις δύο φορές μπορούν να τις ανεβάσουν και να τις κοπανάνε από το πρωί μέχρι το βράδυ και να δείχνουν πως είμαι ψυχασθενής!
Στην τηλεόραση η ψυχραιμία δεν είναι πάντα καλός σύμβουλος, γιατί μερικές φορές δίνει λάθος μηνύματα. Θυμήσου πόσο λάθος μήνυμα έστειλε ο Παυλόπουλος, που στάθηκε ψύχραιμος στο επεισόδιο με τον Κασιδιάρη. Δίνει πολλές φορές μήνυμα εθελοδουλίας, ότι σκύβεις το κεφάλι κι επειδή δεν είναι θεατρικά έργα, δεν διαβάζουμε ατάκες, δεν ξέρω τι θα μου πεις σε λίγο ούτε πως θα αντιδράσεις, μας μένουν δέκατα του δευτερολέπτου για να αποφασίσεις κι εσύ το πώς θα αντιδράσεις. Ε, από εκεί και πέρα αυτό το πήραν και μου πλάσαραν την εικόνα του οξύθυμου, του γραφικού κ.λπ».
-Μήπως, δηλαδή, συγκρούεται ο συγγραφέας με τον πολιτικό ή έτσι νομίζεις βγαίνει η αντίδραση από μέσα σου;
«Όχι. Να σου πω ότι ο περισσότερος κόσμος στην Ελλάδα, επειδή είμαστε, δυστυχώς ένας λαός που ένας στους δύο Έλληνες δεν έχει διαβάσει ποτέ ένα βιβλίο στη ζωή του, δεν ξέρει το τι είναι συγγραφέας. Δεν έχει ιδέα! Και θεωρεί ότι ο πνευματικός άνθρωπος ταυτίζεται με τον σεμνότυφο, ταυτίζεται με την καλλιέπεια. Κι επειδή μας έχουν πρήξει τα μυαλά από το σχολείο να γράφουμε εκθέσεις με πολλά καλολογικά στοιχεία κ.λπ., πιστεύουμε ότι ο πνευματικός άνθρωπος συνάδει μ’ εκείνον που γράφει όμορφα ελληνικά, με πλούσια κοσμητικά επίθετα, με ωραίες εικόνες και καθόλου ουσία. Είναι ειδικευμένος στη διχοτολογία, όπως λέγαμε κάποτε για τον Αβραμόπουλο.
Λοιπόν, ο συγγραφέας δεν είναι τίποτε άπ’ όλα αυτά. Και μπορεί να μεταφέρει το μήνυμα και με δύο ή τρεις λέξεις και να μη χρειάζεται περισσότερες. Αυτό δεν σημαίνει πως έχεις φτώχεια λεξιλογίου, αλλά σημαίνει πως δεν είσαι “νεόπλουτος” του λεξιλογίου. Δεν έχω ανάγκη σε κανέναν για ν’ αποδείξω ότι είμαι συγγραφέας, γιατί 17 βιβλία έχω γράψει, βραβευμένος από την Ακαδημία είμαι, οπότε δεν μ΄απασχολεί το να πείσω κανέναν. Εξάλλου, και ο πιο γνωστός συγγραφέας από τους ζώντες σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι γνωστός παρά σε 200 χιλιάδες κόσμου το πολύ. Υπάρχουν άλλα 9 εκατ. και βάλε που δεν τον ξέρουν καθόλου! Αυτά τα 9 εκατ. είναι ευεπίφορα για να ακούσουν οτιδήποτε για σένα. Πως δεν έχεις δουλέψει ποτέ στη ζωή σου, πως είσαι ένας μαλ..ας και μισός, πώς είπες ένα καλαμπούρι για τον Κολοκοτρώνη κι έγινες γνωστός- κι αυτό είναι ψέμα, γιατί δεν το είπα εγώ-, πως είσαι τραμπούκος, ακόμη και πως είσαι “αδερφή”! Συγνώμη, αλλά έχω “πηδήξει” τη μισή Αθήνα και ορισμένοι μ’ έχουν βγάλει “αδερφή”. Δηλαδή, τι άλλο να πω; Τώρα, στα γεράματα, να βγάζω φωτογραφίες με τα παιδιά μου ή με τις συζύγους μου για να αποδείξω ότι δεν είμαι “αδερφή” στους φασίστες που τους βολεύει, γιατί όταν είσαι κακός στην Ελλάδα πρέπει να είσαι σε όλα κακός. Δηλαδή, να είσαι και ηλίθιος και “αδερφή” και τραμπούκος και μοχθηρός απ’ όλα».
-Κάτι είπες για τον Κολοκοτρώνη. Αν σε καταγγείλει κάποιος της Χρυσής Αυγής, για παράδειγμα, ότι μίλησες απαξιωτικά για τον Κολοκοτρώνη, τι θα του απαντούσες;
«Καλά, στη Χρυσή Αυγή δεν θα απαντούσα καθόλου. Μια ναζιστική οργάνωση είναι κι ό,τι θέλει λέει. Εγώ μπορώ να πω γι’ αυτούς πολλά κι ας μου έχουν κάνει μήνυση! Ο Χρήστος Παππάς. Ναι αυτός που έχει βγάλει λόγο το 1983, στη 38η επέτειο της αυτοκτονίας του Χίτλερ, που λέει ότι πρέπει την ημέρα της επετείου να κοιτάμε όλοι προς την Ανατολή, να χαιρετήσουμε ναζιστικά και ότι, όπως είπε ο Φύρερ, σε δύο γενιές θα δικαιωθούμε πλήρως κι ότι εμείς οι Έλληνες εθνικοσοσιαλιστές-όχι εθνικιστές- ανοίγουμε τον δρόμο που ξεκίνησε ο Χίτλερ. Μπορεί να το βρει ο οποιοσδήποτε στη “Μαύρη Βίβλο” της Χρυσής Αυγής, στη σελίδα 38. Αυτός ο νταβατζής, ο υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής, ούτε παλαιοναζί ούτε νεοναζί είναι, αλλά καραναζί του κερατά είναι! Ε, αυτός θα μου πει εμένα γιατί τον λέω “νταβατζή της Δημοκρατίας;”. Που είχε πάει στο “Χυτήριο”, γιατί από εκεί ξεκίνησε όλη αυτή η ένταση, και τρομοκρατούσε τους ανθρώπους μαζί με τον Παναγιώταρο και τους άλλους φασίστες και τα παιδιά έτρεμαν από τον φόβο τους; Εμείς είχαμε τρεις διμοιρίες των ΜΑΤ και τους λέγαμε “ελάτε μαζί μας, έχουμε συνοδεία αστυνομικούς” κι αυτοί φοβόντουσαν να βγουν από το θέατρο;
Αυτός ο Παναγιώταρος, μαζί με τον Παππά και τον άλλον που ήταν σε διαδικασία προσαγωγής και τον έβγαλαν από την κλούβα έτσι, επειδή γούσταραν, θα μου πουν τι είπα για τον Κολοκοτρώνη».
-Ναι, αλλά κάτι θα έγινε, έτσι;
«Πρώτον, δεν είπα τίποτα! Απλώς, ένας φίλος μου έκανε καλαμπούρι στο Facebook, το οποίο αποδόθηκε σε μένα ως δήλωσή μου. Μα, είναι ποτέ δυνατόν εγώ, ο παρουσιαστής της εκπομπής για το 1821, που έχυσα αίμα δύο χρόνια γι’ αυτή, να βγω και να πω ότι ο Κολοκοτρώνης είναι “αδερφή;”. Πρώτα απ’ όλα και μόνο το γεγονός αυτό είναι αδιανόητη μαλ..κία! Όπως αδιανόητη είναι κι αυτό που είπε ο Μιχαλολιάκος τις προάλλες στην τηλεόραση, ότι εγώ είπα ότι ο Κολοκοτρώνης ήταν Αλβανός! Ούτε Αλβανός ήταν ούτε “αδερφή” ήταν. Όταν ξέσπασε η Επανάσταση ήταν 50 χρόνων.
Και πρέπει να ξέρεις ότι η ομοφυλοφιλία το 1821 τιμωρούνταν με θάνατο δι’ απαγχονισμού στην Αγγλία. Ο Λόρδος Βύρων, που ήταν επαμφοτερίζων και πήγαινε με άντρες και γυναίκες, έφυγε από την Αγγλία γιατί τον απειλούσε η γυναίκα του ότι θα τον καταγγείλει πως ήταν σοδομιστής. Αυτός έφυγε από την Αγγλία για να μην τον απαγχονίσουν ως ομοφυλόφιλο κι εγώ θα έλεγα ότι ο Κολοκοτρώνης είχε Τούρκο γκόμενο;».
-Ναι, αλλά για την εκπομπή «1821» ακούστηκαν πολλά…
«Μόνο ο Τράγκας έγινε έξαλλος και μου έσουρε τα εξ αμάξης από την εκπομπή του. Αλλά, τι είπαμε, τελικά για να αρχίσει να με “πυροβολεί” ο Τράγκας; Στα 400 λεπτά της εκπομπής τα καλά λόγια για τους Οθωμανούς ήταν μόλις 3 λεπτά. Και τι είπαμε; Είπαμε ότι επί 400 χρόνια κι αυτοί, όπως όλες οι αυτοκρατορίες στο ρουν της Ιστορίας, δεν σκότωναν μόνο από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και το λέω ακόμη, απευθυνόμενος στην κοινή λογική. Δεν λέω να ξέρεις Ιστορία, αλλά να σκεφτείς πρακτικά. Μα, σε τέσσερις αιώνες δεν θα έκαναν έργα, δυο δρόμους, για να πηγαίνουν να εισπράξουν πιο εύκολα τους φόρους; Για τον εαυτό τους το έκαναν, όχι για τους Έλληνες. Και βγαίνει ο Τράγκας και λέει “πω, πω, μας λέει τώρα ότι περνούσαμε καλά με τους Τούρκους”. Σκατά περνούσαμε, γι’ αυτό και κάναμε Επανάσταση. Την Ιστορία της Επανάστασης δείξαμε. Δεν δείξαμε την ιστορία των εγγειοβελτιωτικών έργων στην Κωπαΐδα. Έλεος, δηλαδή».
-Θα θεωρούσες «δικαίωσή» σου ότι, αμέσως μετά την ερώτησή σου στη Βουλή για την κατάργηση του νόμου «περί βλασφημίας», ήρθαν τα γεγονότα που συνόδευσαν το «Corpus Christi»;
«Δυστυχώς, ήταν μια θλιβερή επιβεβαίωση, που πολύ θα ήθελα να μην την είχα, γιατί θα ήθελα πολλούς να με διαψεύσουν. Ωστόσο, ήταν μια θλιβερή επιβεβαίωση ότι μπαίνουμε σ’ έναν άσχημο νέο κύκλο, που δεν έχει γνωρίσει η σύγχρονη Ελλάδα τόσο συστηματικό. (…)
Μιλάμε για μια παράσταση σε κλειστό χώρο με εισιτήριο, που δεν υπήρχε περίπτωση να τη δεις κατά λάθος επάνω στην Πλατεία Κυψέλης και να “σκανδαλιζόσουν” χωρίς να το θέλεις. (…) Γιατί εγώ, επειδή δήθεν είπα τον Κολοκοτρώνη “αδερφή”, πρέπει να είμαι κι εγώ “αδερφή”. Γιατί έτσι πάει: Όλες οι “αδερφές” διαδίνουν τον… αδερφισμό τους για να αντέχουν. (…)».
-Η θρησκεία;
«Δεν είμαι υποκριτής για να σου πω ότι είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος. Είμαι άθρησκος! Θεωρώ ότι οι θρησκείες είναι βλακείες. Εντάξει; Δική μου πεποίθηση, προσωπική. Δεν σου λέω πως την ενστερνίζονται όλοι οι ΣΥΡΙΖαίοι ή όλοι οι Έλληνες. Παραδέχομαι ότι είμαι μειοψηφία στην Ελλάδα».
-Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν. Το «άνοιγμα» που κάνετε τώρα στους ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ έχει προκαλέσει εντάσεις. Βλέπεις ήπια προσαρμογή σ’ αυτήν την ενσωμάτωση;
«Πρέπει πρώτα να σου πω ότι δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ. Είμαι συνεργαζόμενος. Η Αριστερά πάντα είχε συνεργαζόμενους και κορυφαίος όλων ήταν ο Γρηγόρης Λαμπράκης που ήταν συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ, δεν ήταν ΕΔΑΐτης! (…) Επειδή δεν ένιωθα ότι θέλω καμία “Κολυμβήθρα του Σιλωάμ”, για να ξεπλύνω αμαρτίες, δεν πήγα στη ΔΗΜΑΡ. (…)».
