Τζιμπρίλ Σισέ αποκλειστικά στο gazzetta.gr: μέρος δεύτερο. Το μήνυμα αγάπης και επιστροφής, «η νίκη που θα χαρώ» στο ντέρμπι, τα «περίεργα» του ελληνικού ποδοσφαίρου και η αποθέωση για τον Μαυρία! Στο ποδόσφαιρο....


και στη ζωή γενικότερα ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ. Όταν το καλοκαίρι του 2011 άφηνε πίσω του την Αθήνα και τον Παναθηναϊκό για την Ρώμη, η αίσθηση της επιστροφής του μια μέρα στο «τριφύλλι» ήταν έντονη. Δύο χρόνια μετά, βλέποντας το πρόσωπο του να «λάμπει» κάθε φορά που μιλούσε για τις στιγμές που έζησε με την πράσινη φανέλα, σου δημιουργεί μια σιγουριά ότι αυτός ο άνθρωπος ίσως και να... πλήρωνε για να γυρίσει. Όσο υπερβολικό και αν ακούγεται.

Η νοσταλγία, η αγάπη για τον κόσμο του Παναθηναϊκού, οι ωραίες στιγμές έχουν... γιγαντωθεί στο μυαλό και την καρδιά του Σισέ. Προφανώς σημαντικό ρόλο έχει παίξει και το γεγονός πως τόσο στη Λάτσιο όσο και στη Κ.Π.Ρ δεν βρήκε την λατρεία, δεν αισθάνθηκε «βασιλιάς», δεν ένιωσε αυτό το απίστευτο «δέσιμο» που είχε με τον κόσμο του «τριφυλλιού».

Ο «Τζιμπρίλιαντ» άνοιξε αποκλειστικά την καρδιά του στο gazzetta.gr, ξεκαθαρίζοντας πως επιθυμία του είναι να γυρίσει κάποια στιγμή στον Παναθηναϊκό, στάθηκε στη σχέση αγάπης με τον κόσμο, μίλησε για το ντέρμπι της Κυριακής «το οποίο δυστυχώς θα χάσω αλλά θα το παρακολουθήσω και θέλω να χαρώ μια νίκη» αλλά και τα περίεργα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Παράλληλα, κάνει ειδική αναφορά στον Χάρη Μαυρία, στα νέα παιδιά του Παναθηναϊκού και το τατουάζ με το «τριφύλλι» για το double του 2010 που ίσως να έχει... παρέα τα επόμενα χρόνια!

Ο κόσμος σε αγαπάει, σε θέλει πίσω, τους έχεις λείψει. Εσύ πως νιώθεις; Θα ήθελες να γυρίσεις στον Παναθηναϊκό;

«Και εγώ τους αγαπάω. Τους αγαπώ πολύ. Είναι και θα είναι πάντα στην καρδιά μου. Κάτι πολύ ξεχωριστό και όμορφο. Θα ήθελα να γυρίσω κάποια στιγμή. Όπως είπα έχω ζήσει υπέροχες στιγμές. Θα ήθελα πολύ να το ζήσω ξανά όλο αυτό. Μια μέρα να αγωνιστώ ξανά με την πράσινη φανέλα».

Εξάλλου ο Παναθηναϊκός εκτός από την καρδιά σου είναι και στο σώμα σου...

«Λες για το τατουάζ ε; Ξέρετε πως έχω αδυναμία στα τατουάζ. Συμβολίζουν πράγματα της ζωής μου, στιγμές. Αυτά τα δύο χρόνια στον Παναθηναϊκό και το νταμπλ είναι κάτι που με σημάδεψε. Κάτι ξεχωριστό Δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Για αυτό και έκανα το τατουάζ».

Να περιμένουμε και ένα δεύτερο τατουάζ στο μέλλον;

«Γιατί όχι; Αν γυρίσω, το βλέπω...».

Την Κυριακή υπάρχει ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι. Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Ένα ματς που πάντα περίμενες με μεγάλη ανυπομονησία...

«Σίγουρα. Μου λείπει αυτή η ατμόσφαιρα, το όλο σκηνικό. Η προετοιμασία του παιχνιδιού. Είναι ένα πολύ μεγάλο ματς. Έχω ζήσει ''μεγάλες'' στιγμές, όπως για παράδειγμα την νίκη μας με 2-1 στο γήπεδο μας. Τρομερό βράδυ. Είμαι πολύ απογοητευμένος που χάνω αυτό το ματς αλλά δυστυχώς δεν έχω άλλη επιλογή. Θα το δω από την τηλεόραση, όμως».

Έχεις ζήσεις, όμως, και άσχημες, αντιποδοσφαιρικές στιγμές, όπως στο Καραΐσκάκη...

«Ναι. Θέλω να το ξεχάσω. Είναι μία από τις χειρότερες μου στιγμές στο ποδόσφαιρο. Έτσι όμως είναι η ζωή αλλά και το ποδόσφαιρο. Βέβαια υπερισχύουν οι χαρούμενες στιγμές αλλά πάντα υπάρχουν και τα άσχημα».

Πως το βλέπεις το παιχνίδι;

«Ξέρω ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά στην βαθμολογία αλλά πάντα είναι πολύ σημαντικά αυτά τα ματς. Εύχομαι ο Παναθηναϊκός να νικήσει, το μπορούν και εγώ να είστε σίγουροι πως θα το χαρώ πάρα πολύ. Ελπίζω να μην γίνουν πάλι τίποτα από αυτά τα περίεργα που γίνονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο».

Ο Παναθηναϊκός φέτος έχει στηριχθεί σε αρκετά νέα παιδιά. Θυμάσαι κάποιους από αυτούς. Είχες ξεχωρίσεις κανέναν;

«Καταρχήν είναι πολύ καλό να παίζουν νέοι ποδοσφαιριστές. Ο Παναθηναϊκός είχε και έχει αρκετούς νέους που μπορούν να κάνουν καριέρα, να βοηθήσουν τον σύλλογο και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Για παράδειγμα, ο Χάρης(σ.σ. Μαυρίας). Μαθαίνω ότι παίζει πολύ περισσότερο, ότι βελτιώνεται. Είναι πολύ καλός ποδοσφαιριστής. Και ο ψηλός ο τερματοφύλακας, ο Στέφανος. Και αυτός μου άρεσε αρκετά».