Ο κόσμος πέρασε το μήνυμα...
"Αυτό που μετράει είναι η πρόκριση" είπε λογικότατα ο Ραούλ Μπράβο μετά το τέλος του αγώνα στο Καραϊσκάκη. Πολύ σωστή τοποθέτηση από την πλευρά του Ισπανού. Δυο ώρες πριν βέβαια, ο κόσμος της ομάδας του Πειραιά, έφτασε στα… σύνορα της αγανάκτησης. Αποδοκίμασε ουκ ολίγες φορές τους νταμπλούχους και προς το τέλος, ακούστηκε το "αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό".Όχι, δεν θα πιάσω από τα μούτρα τον Κετσπάγια, μην σας ξεγελά ο τίτλος του κειμένου. Τον καταλαβαίνω απόλυτα, απλά θα πρέπει κι αυτός να καταλάβει κάτι πάρα μα πάρα πολύ απλό.Ας γράψω όμως πρώτα γιατί τον καταλαβαίνω. Ανέλαβε τους Πειραιώτες, ερχόμενος από την τρίτη στην βαθμολογία ομάδα της Κύπρου. Η αμφισβήτηση μεγάλη και δικαιολογημένη προς το πρόσωπό του. Λίγες μέρες πριν την παρουσίασή του, ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε φροντίσει να πει τρομερές ατάκες σε βάρος του νταμπλούχου Ερνέστο Βαλβέρδε, ο οποίος δούλεψε σε μια χώρα ποδοσφαιρικά κατώτερη των δικών του δυνατοτήτων και των δικών του παραστάσεων.
Ο Γεωργιανός, ήξερε, ότι τα πράγματα ήταν απλά: Θα ‘πρεπε ο κόσμος να χαλάσει να μπει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Να ευχαριστήσει πρώτα τον πρόεδρό του και μετά όλους τους άλλους. Σε συνδυασμό με την Ατλέτικο Μαδρίτης και τον αποκλεισμό του ΠΑΟ, η ΠΑΕ Ολυμπιακός κέρδισε κοντά στα 20 εκ. ευρώ. Αυτός ήταν ο στόχος! Αυτό ήθελε το δίδυμο Κόκκαλη- Κετσπάγια και το πέτυχαν.Από ‘κει και πέρα, υπάρχει το…χορταράκι. Το όμορφο άθλημα που λέγεται ποδόσφαιρο και όλα αυτά που έχουν κάνει τους φίλους της ομάδας του Πειραιά να ανησυχεί. Και στο ματς με την Σέριφ λοιπόν στο Καραϊσκάκη, ο Κετσπάγια έβαλε την ομάδα πίσω από την μπάλα. Άφησε τον Μήτρογλου να τρέχει δεξιά αριστερά και όλους τους άλλους να περιμένουν.
Συνεργασίες μηδενικές, πίεση κακή, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος παίζει αμυντικό χαφ γιατί είναι η έμπνευση του προπονητή και βέβαια το παιδί δεν φταίει, που δεν ξέρει τι να κάνει την μπάλα. Να κόψει μπορεί, να δημιουργήσει όχι. Ο Ντουντού δεν είχε όρεξη, ο Μαρέσκα ήταν βαρύς. Όλα αυτά δημιούργησαν εκνευρισμό και ο κόσμος της ομάδας δεν άντεξε και άρχισε τις αποδοκιμασίες.Ο Κετσπάγια θα πρέπει να καταλάβει το πιο απλό από όλα. Δεν είναι προπονητής στην Ανόρθωση, ούτε σε κάποια άλλη ελληνική ομάδα, που θα ανεχόταν το στυλ της να περιμένει. Οι Ολυμπιακοί απαιτούν ειδικά στην έδρα τους να βάζουν κάτω τον αντίπαλο και να τον εξοντώνουν. Οι Μολδαβοί δεν είχαν να χάσουν κάτι και έτρεξαν σωστά. Έδειχναν πιο φρέσκοι και αυτό ήταν που τσάντισε περισσότερο τους φιλάθλους στις εξέδρες, αλλά και στα σπίτια τους.
Στο δεύτερο μέρος, μπήκε δεύτερος φορ, αλλά η κατάσταση δεν άλλαξε και πολύ, αφού η μπάλα δεν κυκλοφορούσε σωστά. Η άτυχη στιγμή ήταν ο τραυματισμός του Γκαλέτι, η…άσχετη στιγμή ήταν η αλλαγή του Αργεντινού με τον αμυντικό(!) Γκαλίτσιο. Ίσως να ‘θελε ο Κετσπάγια να του δώσει χρόνο, δεν ήταν κακό.Θα ‘ναι άδικο να μην γραφτεί, ότι ο Ολυμπιακός πέρασε με 4/4 στους ομίλους, δεν δέχθηκε γκολ αλλά θα ‘ναι άδικο να διαβάζει ο κόσμος και να ακούει μονίμως “άλλα λόγια να αγαπιόμαστε”. Η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση, αλλά το σταματάω εδώ, γιατί πολύ απλά δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική. Βαρεθήκατε κι εσείς να το διαβάζετε… Ποια είναι η ουσία; Η χαρά της πρόκρισης στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, δεν μπορεί να λείψει από το λιμάνι. Όπως δεν μπορεί να λείψει και ο προβληματισμός. Η κυκλοφορία της μπάλας είναι κακή. Η κίνηση χωρίς την μπάλα ανύπαρκτη. Οι βοήθειες που επί Βαλβέρδε ήταν το σήμα κατατεθέν, τώρα δεν υπάρχουν. Διπλομαρκάρισμα γίνεται μόνο με…αίτηση. Δε μπορεί τόσες χιλιάδες κόσμος να διαμαρτύρεται άδικα. Ο Ολυμπιακός θέλει πολύ δουλειά.Και κάτι τελευταίο, ο… μηδενισμός είναι κακός.
Το σύστημα του Κετσπάγια θα είναι πολύτιμο, όταν χρειαστεί να συναντήσει ομαδάρες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όσο όμως θα κατεβάζει φοβισμένο και συγκρατημένο σύνολο μέσα στο Καραϊσκάκη, τότε θα έχει να αντιμετωπίζει την οργή του κόσμου. Ενός κόσμου, που δεν ανέχεται μέσα στο σπίτι του, να μπαίνει ο κατώτερος και να κάνει παιχνίδι. Η συγγνώμη του Σάββα Θεοδωρίδη στο τέλος του ματς, λέει πολλά…
