Γίνε μέλος στην παρέα μας στο Facebook. Απλά κάνε Like!!

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Το άγχος στις μέρες μας...

Οσο και αν σε κάποιον αρέσει η δουλειά του, δεν παύει να του προκαλεί και άγχος, πόσο μάλλον αν δεν του αρέσει καθόλου, αλλά την κάνει απλώς για βιοποριστικούς λόγους. Μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι το επίπεδο του στρες στους εργαζόμενους κορυφώνεται στην ηλικία των 50 - 55 ετών και, στη συνέχεια, μπορεί να μειώνεται όσο κανείς πλησιάζει στη σύνταξη, όμως συχνά οι συνέπειες του άγχους ακολουθούν τον συνταξιούχο και στην καθημερινή ζωή του.

Η έρευνα, οπως επισήμανε, το εργασιακό στρες θεωρείται υπεύθυνο για περισσότερες χαμένες ώρες απασχόλησης από κάθε άλλη αιτία και επηρεάζει σοβαρά την προθυμία και την ικανότητα των εργαζομένων να παραμείνουν απασχολούμενοι. Με άλλα λόγια, η γνωστή ανά τον κόσμο επιθυμία για πρόωρη συνταξιοδότηση έχει σαφή ψυχική αιτιολόγηση, ενώ αντίθετα, με έναν ανάλογο τρόπο εξηγείται γιατί οι κρατικές πολιτικές διεύρυνσης του χρόνου απασχόλησης (μεταξύ άλλων για να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα από τα ελλείμματα) συναντούν σφοδρές αντιστάσεις από πολλούς (αγχωμένους) εργαζόμενους.

Σύμφωνα με την έρευνα, ένας βασικός λόγος που φαίνεται να υποχωρεί το στρες μετά τα 55 χρόνια, κατά μέσο όρο, είναι επειδή πολλοί εργαζόμενοι εγκατέλειψαν πια το πόστο τους που τους προκαλούσε άγχος και ασχολήθηκαν με ένα λιγότερο απαιτητικό αντικείμενο εργασίας. Άλλοι, σε εκείνη την ηλικία, έχουν ήδη χρόνια προβλήματα υγείας, οπότε εκ των πραγμάτων "κατεβάζουν" εργασιακούς ρυθμούς ή αλλάζουν πόστο, ενώ άλλοι, όσο ανεβαίνουν στην επαγγελματική ιεραρχία, αποκτούν πλέον μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στα εργασιακά τους καθήκοντα (και απαλλάσσονται από "ενοχλητικούς" προϊσταμένους), οπότε έχουν πια λιγότερο άγχος.

Το βασικό μήνυμα, σύμφωνα με την υπεύθυνη της έρευνας καθηγήτρια Γκρίφιθς, είναι ότι η εργασία πρέπει να γίνει πιο ελκυστική και ευέλικτη, ώστε οι άνθρωποι, ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, να μπορούν να εξισορροπήσουν πιο εύκολα τη δουλειά τους με τα άλλα ενδιαφέροντα και προτεραιότητές τους. Οπως επισημαίνει, χωρίς επενδύσεις στην ποιότητα ζωής της τρίτης ηλικίας, οι ηλικιωμένοι δεν θα παρακινηθούν να συνεχίσουν να δουλεύουν κάπου που τους προκαλεί άγχος.