Επαγγελματίες και ερασιτέχνες ζητιάνοι....
Στη Σταδίου έξω από την Τράπεζα της Ελλάδος είναι καθημερινά δύο ηλικιωμένοι άστεγοι. Ο ένας κάθεται στο σκαλοπάτι με απλωμένο το μενού. Μια φρατζόλα ψωμί ένα μπουκάλι γάλα. Ο άλλος περιφέρεται και παρακαλεί τους περαστικούς πολύ ευγενικά να του δώσουν κάτι για να φάνε με τον φίλο του. Πιο κάτω έξω από τον παλιό Σγούρδα ένας άλλος ηλικιωμένος καθισμένος σε ένα χαρτόνι πουλάει βραχιολάκια που φιάχνει μόνος του. Στα πενήντα μέτρα στο φανάρι πεζών αλλοδαπός ανάπηρος ζητιάνος. Από εκεί και κάτω αρχίζουν οι επαγγελματίες Ρουμανόγυφτοι μέχρι την Ομόνοια ανά 100 μέτρα. Στο απέναντι πεζοδρόμιο ο "επιθεωρητής-βοηθός" πάνω κάτω επιβλέπει. Είναι η ώρα τουαλέτας για τον ανάπηρο στο φανάρι. Ο επιθεωρητής καταφτάνει με το καροτσάκι που το είχε παρκάρει στην στοά τον βάζει επάνω και γραμμή για την Πλατεία Κοτζιά. Δημόσιες τουαλέτες και γρήγορη επιστροφή. Κανένας δεν θα τολμήσει να πιάσει την κενή θέση. Δεν παίζουν οι επιθεωρητές. Πού μένουν υπάλληλοι και αφεντικά; Το έχω ξαναγράψει...στην Πλατεία Βάθης. Μήπως κάποιοι πρέπει να κάνουν κάτι γιατί ξεχείλωσε το θέμα;
