Η διαθήκη του Καραμανλή
Γλυκιά μου Ντόρα, πιστεύω πως εσύ θα είσαι η διάδοχός μου, γι’αυτό και φρόντισα να σου παραδώσω το μαγαζί στην καλύτερη δυνατή κατάσταση ώστε… να φρίξει ο πατέρας σου. Σου αφήνω λοιπόν τα 2.500.000 αγανακτισμένους ψηφοφόρους που είχαν την έμπνευση να με ψηφίσουν ακόμα και στις τελευταίες εκλογές (τους υπόλοιπους βρες τους μόνη σου), τρεις συνυποψήφιους τους οποίους υπεραγαπάς, (ειδικά τον Αντώνη μας), έναν μηχανισμό που επιμένει να με στηρίζει ακόμα, τον Γιώργο Βλάχο (τον δημοσιογράφο), κάτι κατάλοιπα από σκάνδαλα που έγιναν όσο έλειπες στο Βουκουρέστι και τη μεγάλη ευκαιρία να γίνεις πρωθυπουργός. Επειδή μου παραπονέθηκες πολλές φορές πως αργούσα να αποσυρθώ από την αρχηγία, σου θυμίζω πως για Μητσοτάκαινα είσαι πολύ μικρή ακόμα. Σκέψου σε τι ηλικία έγινε πρωθυπουργός ο μπαμπάς σου…Αγαπητέ Αντώνη, μπορεί να έλειπες για χρόνια από το κόμμα και για πάνω από μια δεκαετία να ήσουν εξαφανισμένος από την πολιτική ζωή του τόπου και να μην έχεις προσφέρει τίποτα, (εκτός από το να ρίξεις τον Μητσοτάκη), παρόλα αυτά αισθάνθηκα την ιερή υποχρέωση πριν αρκετό καιρό να σου προσφέρω μια υπουργική θέση, ώστε να επανέλθεις ξανά στο προσκήνιο και να συμβάλλεις κι εσύ στον υγιή ανταγωνισμό (σκίστην την σ@*&%) και την ευγενή άμιλλα που διακατέχει την παράταξή μας. Σου αφήνω λοιπόν… την Ντόρα και την αγάπη μου.
Φίλτατε Δημήτρη, μεταξύ μας, θα ήθελα εσύ να είσαι ο διάδοχός μου, πρώτον γιατί ο «τιποτισμός» σου θα επισκιάσει τον δικό μου και δεύτερον είσαι τόσο βαρετός και κενός περιεχομένου όταν μιλάς, που στα συνέδρια θα ζω και θα πεθαίνω για να βλέπω τις αντιδράσεις της Ντόρας και του μπαμπά της. Σου αφήνω λοιπόν ένα τεράστιο «τίποτα», ώστε να συνεχίσεις επάξια το έργο μου. Μπορείς...
Τεμέτερον Πανίκα, εσένα σου αφήνω κάτι σερραϊκούς ακανέδες στο ψυγείο του γραφείου μου, ένα κουτί ωτία που μου χάρισαν φίλοι ψηφοφόροι όταν πήγα στην Καλαμαριά και τη στολή του μπλε Power Ranger που φορούσε ο γιος μου πέρυσι στις απόκριες. Αν καταφέρεις να γίνεις αρχηγός, θα σταματήσουν όλοι να λένε πως η δική μου θητεία στην αρχηγία της παράταξής μας ήταν… ποντιακό ανέκδοτο.
