"120 εκατ. άνθρωποι κινδυνεύουν να πεθάνουν από κατάθλιψη"
"Εκατόν είκοσι εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους από κατάθλιψη σύμφωνα με στοιχεία που συνέλεξε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και παρουσιάζονται στην εφημερίδα Ντόιτσε Βέλε. Στην εφημερίδα επισημαίνεται πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα σε μη έγκαιρη αντιμετώπιση της κατάθλιψης το άτομο να οδηγηθεί σε αυτοκτονία. Ο ψυχολόγος Μπέρνχαρντ Παλμόσκι εξηγεί τις διαφορές μεταξύ κατάθλιψης και θλίψης επισημαίνοντας πως στην πρώτη περίπτωση ο πάσχων κυριαρχείται από έντονο αίσθημα κενού ενώ στη δεύτερη αισθάνεται ένα βαρύ αίσθημα πόνου όταν συμβεί κάτι απρόσμενο στη ζωή του όπως θάνατος ή χωρισμός.
Ο κ. Παλμόσκι έφερε ως παράδειγμα μια γυναίκα η οποία τον έχει επισκεφτεί και είχε κατάθλιψη. Συγκεκριμένα, η ίδια είχε μια πολύ άσχημη εμπειρία στη ζωή της και έκανε συχνά άσχημες σκέψεις, αισθανόταν φόβο και απελπισία όπως και αγωνία για εκείνη και την κόρη της. Είχε φτάσει στο σημείο να μην τρώει ούτε να κοιμάται.
Οι ειδικοί επί του θέματος υποστηρίζουν πως η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια με μεγάλες πιθανότητες ίασης αρκεί και ο ασθενείς να το θέλει. Για τους πάσχοντες ο έξω κόσμος είναι μακρινός και δεν υπάρχει διέξοδος. Μάλιστα, ο Παλμόσκι υπογραμμίζει πως είναι μια σοβαρότατη ασθένεια που συχνά υποτιμάται επειδή συγχέεται με την κακοκεφιά που αισθάνονται οι περισσότεροι, όμως, η κατάθλιψη είναι ικανή να οδηγήσει τον ασθενή στο θάνατο.
Η, επίσης ψυχολόγος, Φραντζέσκα Ρέγκεν ενισχύει τα λεγόμενα του Παλμόσκι αφού τόνισε πως οι περισσότερες αυτοκτονίες οφείλονται στην κατάθλιψη. Στη Γερμανία ο αριθμός των αυτοκτονιών έχει μειωθεί στο μισό επειδή πολλοί απευθύνονται στους ειδικούς και δεν αφήνονται.
Ακόμη, εξήγησε πως είναι μεγάλες οι πιθανότητες κάποιος να νικήσει την κατάθλιψη αλλά ο χρόνος και η εξέλιξη διαφέρει ανά άτομο. Κατά την Ρέγκεν οι ψυχολόγοι πλέον μπορούν να χειριστούν καλά την ασθένεια καθώς ο ασθενής κάνοντας ψυχοθεραπεία και παίρνοντας αντικαταθλιπτικά χάπια μπορεί να γίνει καλά.
Σε πιο ήπιες περιπτώσεις η κατάθλιψη περνά από μόνη της ύστερα από το πέρας κάποιων εβδομάδων παρόλα αυτά οι ειδικοί συστήνουν ψυχοθεραπεία και συναναστροφή με φίλους για την ανάκαμψη της ψυχολογίας.
Τέλος, ο ΠΟΥ αναφέρει πως σε τρία χρόνια (2012) η κατάθλιψη μαζί με τα καρδιακά νοσήματα θα είναι η δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως."
Ο κ. Παλμόσκι έφερε ως παράδειγμα μια γυναίκα η οποία τον έχει επισκεφτεί και είχε κατάθλιψη. Συγκεκριμένα, η ίδια είχε μια πολύ άσχημη εμπειρία στη ζωή της και έκανε συχνά άσχημες σκέψεις, αισθανόταν φόβο και απελπισία όπως και αγωνία για εκείνη και την κόρη της. Είχε φτάσει στο σημείο να μην τρώει ούτε να κοιμάται.
Οι ειδικοί επί του θέματος υποστηρίζουν πως η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια με μεγάλες πιθανότητες ίασης αρκεί και ο ασθενείς να το θέλει. Για τους πάσχοντες ο έξω κόσμος είναι μακρινός και δεν υπάρχει διέξοδος. Μάλιστα, ο Παλμόσκι υπογραμμίζει πως είναι μια σοβαρότατη ασθένεια που συχνά υποτιμάται επειδή συγχέεται με την κακοκεφιά που αισθάνονται οι περισσότεροι, όμως, η κατάθλιψη είναι ικανή να οδηγήσει τον ασθενή στο θάνατο.
Η, επίσης ψυχολόγος, Φραντζέσκα Ρέγκεν ενισχύει τα λεγόμενα του Παλμόσκι αφού τόνισε πως οι περισσότερες αυτοκτονίες οφείλονται στην κατάθλιψη. Στη Γερμανία ο αριθμός των αυτοκτονιών έχει μειωθεί στο μισό επειδή πολλοί απευθύνονται στους ειδικούς και δεν αφήνονται.
Ακόμη, εξήγησε πως είναι μεγάλες οι πιθανότητες κάποιος να νικήσει την κατάθλιψη αλλά ο χρόνος και η εξέλιξη διαφέρει ανά άτομο. Κατά την Ρέγκεν οι ψυχολόγοι πλέον μπορούν να χειριστούν καλά την ασθένεια καθώς ο ασθενής κάνοντας ψυχοθεραπεία και παίρνοντας αντικαταθλιπτικά χάπια μπορεί να γίνει καλά.
Σε πιο ήπιες περιπτώσεις η κατάθλιψη περνά από μόνη της ύστερα από το πέρας κάποιων εβδομάδων παρόλα αυτά οι ειδικοί συστήνουν ψυχοθεραπεία και συναναστροφή με φίλους για την ανάκαμψη της ψυχολογίας.
Τέλος, ο ΠΟΥ αναφέρει πως σε τρία χρόνια (2012) η κατάθλιψη μαζί με τα καρδιακά νοσήματα θα είναι η δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως."
