Η Νήσος

Σε ένα ελληνικό νησί (στη Σίφνο γυρίστηκε η ταινία, αλλά δεν δηλώνεται στο σενάριο) πεθαίνει ξαφνικά ένας ζάπλουτος και ο θάνατός του έχει ύποπτα σημεία. Ωστόσο, ένας δικηγόρος και μια συμβολαιογράφος που έρχονται από την Αθήνα ξεκαθαρίζουν ότι δεν επρόκειτο για φόνο αλλά για κανονικό θάνατο.

Και τώρα αρχίζει η μεγάλη εμπλοκή. Διότι οι δύο Αθηναίοι κουβαλούν τη διαθήκη του εκλιπόντος, την οποία, σύμφωνα με την επιθυμία του, πρέπει να... διαβάσουν δημόσια, στην πλατεία. Το κάνουν. Και η περιουσία είναι μοιρασμένη στα τέσσερα, σε ισάριθμους φορείς και στους εκπροσώπους τους. Μόνο που υπάρχουν και τέσσερις συμπληρωματικές επιστολές, οι οποίες επίσης πρέπει να διαβαστούν δημόσια και αφορούν, η καθεμία, σε έναν εκ των εκπροσώπων των φορέων.

Αν δεν διαβαστούν, η περιουσία χάνεται. Και ξαφνικά αντιλαμβανόμαστε ότι και οι τέσσερις φορείς έχουν φοβερές πομπές να κρύψουν και δεν γνωρίζουν τι ακριβώς γνώριζε ο μακαρίτης για τον καθένα τους και τι βγάζει στη φόρα με την κάθε επιστολή.


Από τις καλύτερες ελληνικές της τελευταίας σοδειάς. Κι εννοώ τις ψυχαγωγικές και όχι τη Στρέλλα, διότι εκείνη είναι άλλου πυροβολικού. Ωστόσο, η Νήσος ως ψυχαγωγική και διασκεδαστική μπορεί και λέει εκείνα που θέλει και συγχρόνως το κάνει με απόλυτη συνείδηση ότι κάνει ψυχαγωγικό κινηματογράφο και ότι απευθύνεται σε κοινό. Ο Χρήστος Δήμας δείχνει πολύ συνειδητός και ότι πράγματι ξέρει. Και ως αποτέλεσμα ετούτη είναι η καλύτερή του. Οι ηθοποιοί παίζουν εξαιρετικά και δεν προλαβαίνουμε να μετράμε παρουσίες. Ο νούμερο ένα, πάντως, είναι ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης.

Μα είναι έξοχος ηθοποιός. Κωμικός ουσίας και καθόλου καραγκιόζης, καθόλου των εύκολων λύσεων ή των κλισέ. Εξάροντας τον Κυριακίδη δεν σημαίνει ότι υποτιμώ κανέναν από τους υπόλοιπους. Στους καθιερωμένους ομαδάρχη βάζω τον Τζουμάκη, στις καθιερωμένες την Καστάνη, επίτιμος είναι ο μέγας Βουτσάς, στους ανερχόμενους σημειώνω τον Μιχάλη Μαρίνο και στους νεοφερμένους τον Αντίνοο Αλμπάνη. Επαναλαμβάνω ότι δεν υποτιμώ κανέναν από τους μη αναφερόμενους, αλλά είναι τόσοι πολλοί, που δεν μου μένει χώρος. Τους στέλνω τα συγχαρητήριά μου και την εκτίμησή μου.
yupi