Οι εταιρίες καθαριότητας συνεχίζουν την ασύδωτη δράση τους!

Το εργασιακό καθεστώς… ζούγκλας που βιώνουν οι εργαζόμενοι στα συνεργεία καθαρισμού έχει αναδείξει, μετά τη γνωστή «υπόθεση Κούνεβα», με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα το «Έθνος της Κυριακής». Για να έρθει ακόμα μία απόλυση καθαρίστριας, να επιβεβαιώσει την ασυδοσία και τις μεσαιωνικές συνθήκες λειτουργίας των συγκεκριμένων εταιριών!

Επί 10 χρόνια η συγκεκριμένη καθαρίστρια εργαζόταν σε δημόσιο νοσοκομείο με εργοδότη όμως εταιρίες καθαρισμού. Αν και οι εταιρίες-εργολάβοι άλλαζαν όλα αυτά τα χρόνια, η γυναίκα έμενε εκεί, περνώντας ... από τον ένα «εργοδότη» στον επόμενο και παρά τις δυσκολίες και τον εργασιακό Μεσαίωνα, πρόσφερε τις υπηρεσίες της στο νοσοκομείο. Κι αν για 10 χρόνια ήταν αποτελεσματική στη δουλειά της, έφτασαν τα δημοσιεύματά μας για να σταματήσει να είναι… αποδοτική για τους εργολάβους της.

Η καθαρίστρια που απ’ την μία μέρα στην άλλη απολύθηκε, είναι η μητέρα της δημοσιογράφου που υπέγραφε όλα αυτά τα χρόνια τα σχετικά ρεπορτάζ, η μητέρα μου!

Για κακή της τύχη, κάποιοι συνέδεσαν τα δημοσιεύματα με το επίθετό της και η απόλυσή της έγινε τελικά θέμα εκδίκησης… Σήμερα, η Χρυσούλα Ζιώζιου μιλά για τις ακριβείς συνθήκες που σε καιρό κρίσης την έσπρωξαν με μια κλωτσιά στην ανεργία. «Καταλαβαίνω τώρα πώς ένιωσε η Κούνεβα», λέει. «Καμία από τις δυο μας δεν θα περίμενε, να φτάσει να δημοσιευτεί ρεπορτάζ για την ίδια μας τη ζωή».

Το πρωί της Τρίτης ο φύλακας του νοσοκομείου της είπε ότι έχει εντολή από την εταιρία να μην την αφήσει να υπογράψει την παρουσία της στη δουλειά. Έτσι απλά. Χωρίς φυσικά καταγγελία της… ανύπαρκτης σύμβασης, χωρίς κοινοποίηση απόλυσης, χωρίς αποζημίωση κ.ά.

Χαρακτηριστικό της παρανομίας είναι το γεγονός πως, όπως και η πλειοψηφία των καθαριστριών για τις οποίες έχουμε επανειλημμένως γράψει, η Χρυσούλα Ζιώζιου δεν έχει από την εταιρία κανένα χαρτί που να αποδεικνύει την πρόσληψη και άρα την απόλυσή της. Κανένα χαρτί μισθοδοσίας δεν υπάρχει για να ενημερώσει για τα χρήματα που λάμβανε και φυσικά κανένας λόγος για συλλογική σύμβαση εργασίας.

«Κατά τα 10 χρόνια που δουλεύω στο ίδιο πόστο, έχουν αλλάξει 3 εταιρίες εργολάβοι. Με κράτησαν γιατί όλοι υπογράμμιζαν την ευσυνειδησία μου και την εργατικότητά μου», λέει η Χρυσούλα Ζιώζιου. «Μετά τα δημοσιεύματα της κόρης μου, η εταιρία είχε βάλει άτομα να με παρακολουθούν εν ώρα εργασίας. Στην αρχή δεν είχα καταλάβει ποιοι ήταν αυτοί που συνεχώς βρίσκονταν δίπλα μου σε κάθε βήμα που έκανα. Ακόμη και στην τουαλέτα με ακολουθούσαν, μετρώντας και το τελευταίο λεπτό που μπορεί να μη δούλευα.

Από ένα φυλλάδιο της εταιρίας, είδα τη φωτογραφία του ανθρώπου που με παρακολουθούσε. Σα να μην έφτανε αυτό, οι υπεύθυνοι της εταιρίας, συνεχώς μου ασκούσαν ψυχολογική πίεση, η οποία εκφραζόταν με την συνεχή αλλαγή πόστων εργασίας. Μάλιστα, μία φορά είχα φοβηθεί τόσο πολύ, που ήμουν έτοιμη να πάω στην υπηρεσία ασφαλείας», αναφέρει.

Με αυτόν τον τρόπο, η εταιρία μεθόδευε μέρα με την ημέρα την απομάκρυνση της γυναίκας από το νοσοκομείο. Θα ήθελαν πολύ να έχει παραιτηθεί, διευκολύνοντας τη διαδικασία, αλλά δεν το έκανε. Οπότε, φρόντισε να μεθοδεύσει την απόλυσή της για ασήμαντη αφορμή… Η πραγματική αιτία βέβαια βρίσκεται στα δημοσιεύματά μας. Μετά την απόλυσή της, η Χρυσούλα Ζιώζιου κατέφυγε στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) της Αγίας Παρασκευής και η υπόθεση θα συζητηθεί στις 29 Μαρτίου.

Εντυπωσιακό είναι πως η πραγματικότητα που ζούσε για χρόνια η Χρυσούλα Ζιώζιου περιγράφεται γλαφυρά μέσα από τα λόγια των καθαριστριών που έχουν μιλήσει στο «Έθνος της Κυριακής» στα δημοσιεύματα, τα οποία αποτέλεσαν την αιτία απόλυσής της! Ακόμη και η Πρόεδρος της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ), Βλασία Δημητρακοπούλου μας έλεγε στο δημοσίευμα της 15ης Νοεμβρίου 2009: «Με απειλούν ότι θα έχω την τύχη της Κούνεβα… Καθημερινά δέχομαι τηλεφωνήματα από καθαρίστριες που εργοδότες τους τις απειλούν, τις απολύουν, τις βάζουν να υπογράφουν χαρτιά συμβάσεων χωρίς να γνωρίζουν το περιεχόμενό τους».

Στο ίδιο κλίμα και η Βενετία Μανωλοπούλου από τη Θεσσαλονίκη, συνδικαλίστρια-καθαρίστρια, διαπίστωσε πως «άγνωστοι» είχαν περιλούσει με καυστικό υγρό το αυτοκίνητό της. Η ίδια, μιλώντας στο «Έθνος της Κυριακής» στις 6 Δεκεμβρίου του 2009, συνέδεε το περιστατικό με τους εργοδότες της και τη συνδικαλιστική της δράση.

Κατά την κοινή πρακτική, η Χρυσούλα Ζιώζιου δεν διαθέτει κανένα έγγραφο από την εργοδοσία της. «Καμία από τις συναδέλφους δεν ξέρει τι υπογράφει. Ούτε εγώ, δεν έλαβα ποτέ στα χέρια μου τη σύμβαση με την οποία εργαζόμουν στην εταιρία. Δεν μας άφηναν ούτε καν να τη διαβάσουμε… Εκμεταλλεύονται την ανάγκη μας για δουλειά, την άγνοιά μας και την αδυναμία μας να πούμε «όχι» στις πιέσεις τους», μας λέει. «Το σωστό θα ήταν να αποπέμψουν όλες τις ιδιωτικές εταιρίες καθαρισμού από τα νοσοκομεία, τα υπουργεία και τις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα».
απο το Έθνος της Κυριακής