«Άθλιοι», αλα ελληνικά, κ. Ουγκώ!..
Το κλασικό μυθιστόρημα του μεγάλου Γάλλου δημιουργού, «οι Άθλιοι», με τον διωκόμενο Γιάννη Αγιάννη και τον ανελέητο διώκτη του αστυνομικό Ιαβέρη, με φόντο τη Γαλλική κοινωνία της προκλητικής οικονομικής ανομοιογένειας προβλημάτισε και συγκίνησε αμέτρητα εκατομμύρια αναγνωστών από τότε που δημοσιεύτηκε και μέχρι σήμερα.Τον Βίκτωρα Ουγκώ δεν χρειάζεται να σας τον συστήσω.
Τον φίλο μου Χρήστο, τον «περιπτερά», θέλω να σας συστήσω με αφορμή την προχθεσινή μας συζήτηση για ευαισθησία και αξιοπρέπεια κάποιων φτωχών, για κοινωνική αναλγησία και μακαριότητα των ευπόρων τάξεων της σύγχρονης, Ευρωπαϊκού επιπέδου, ελληνικής κοινωνίας που θα προβλημάτιζαν βαθύτατα και τον μακαρίτη τον Ουγκώ καθώς είχαν αποτελέσει το επίκεντρο του δικού του προβληματισμού πριν.. δυο αιώνες.
Ο φίλος μου Χρήστος, τώρα, αλλά όχι ανέκαθεν, «περιπτεράς» - θύμα και αυτός ως μικροβιοτέχνης και μαζί η ερίτιμος σύζυγός του κ Ρένα στην Ελλάδα του ΔΝΤ και της αρχόμενης (όχι μόνο οικονομικής, δυστυχώς,) εξαθλίωσης - μου έβαλε τα δύσκολα αφηγούμενος ένα προσωπικό του πρόσφατο περιστατικό.
Μου ζήτησε να ψυχογραφήσω τα δύο δραματικά πρόσωπα που λειτούργησαν ως «πρωταγωνιστές» να τοποθετηθώ κοινωνιολογικά αξιολογώντας την πορεία της Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας – της πρώην ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑΣ, στη συνέχεια με κυρίαρχο του πολιτικού παιχνιδιού τον κ Κώστα Σημίτη του Χρηματιστηρίου, της ΟΝΕ και των Ολυμπιακών αγώνων τον οποίο διαδέχτηκε ο κ Καραμανλής της αδιαφορίας» και του Βατοπεδίου, ο οποίος παρεχώρησε με μεγαλοπρεπή γενναιοδωρία τα κλειδιά της εξουσίας στον κ Παπανδρέου - στην Ευρώπη των…27!
Μπορείς να το κάνεις, μου είπε ο γείτονάς μου Χρήστος, εξάλλου αυτό δεν κάνεις στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα αλλά και στα BLOGS, στην ΤιΒι, τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες όπου σε φιλοξενούν για να ερμηνεύσεις τα κοινωνικά φαινόμενα και σεκοντάρισε χαμογελαστή η σύζυγός του Ρένα…
Ήρθε ο άνθρωπος, τριανταπεντάρης, ευγενής, καλοντυμένος πήρε από το εξωτερικό ράφι του περιπτέρου ένα κρουασάν και ρώτησε πόσο κάνει.
Ένα ευρώ και 20 λεπτά του είπε ο Χρήστος
Το παλικάρι, αφού έψαξε όλες τις τσέπες, εναπόθεσε στο γκισέ εξήντα λεπτά, έσκυψε το κεφάλι και ΞΑΦΝΙΚΑ…το έβαλε στα πόδια!…
Γύρνα πίσω, φώναξε βροντερά ο Χρήστος, γύρνα πίσω ρε παλικάρι μου!…
Τον κυνήγησες για να τον πιάσεις; Ρώτησα…
Όχι, βέβαια, μου απάντησε.
Τότε γιατί του έβαλες τις φωνές να γυρίσει πίσω;
Για να του δώσω πίσω του φουκαρά τα εξήντα λεπτά που μου άφησε ενώ σίγουρα τα χρειαζόταν, να του κεράσω το κρουασάν δήλωσε ο φίλος μου Χρήστος εμφανέστατα λυπημένος!
Τι ψυχογράφημα να προσφέρω, και ποιά κοινωνιολογική ανάλυση να κάνω;
Θυμήθηκα τον Ουγκώ - «Εάν πρόκειται να υποφέρουμε, ας υποφέρουμε με αξιοπρέπεια» - είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο μεγάλος Γάλλος δημιουργός.
Ένας… «Άθλιος» στην Ελλάδα του 2010 από τα εκατομμύρια «αθλίων» που εσείς δημιουργήσατε, κ. Γιώργο (που μας…Κυβερνάς) και κ. Κώστα μου (που ΟΥΔΕΠΟΤΕ μας τίμησες με μια ΝΤΟΜΠΡΑ απάντηση για το πώς και γιατί μας…. εγκατέλειψες) μοιράστηκε με αξιοπρέπεια, στα εξήντα λεπτά του ΕΥΡΩ τη «ντροπή» της «ΔΝΤ-ικής» του φτώχειας με τον φίλο μου τον περιπτερά.
Εσείς ΠΡΑΣΙΝΟΙ και ΜΠΛΕ κύριοι και κυρίες νυν και πρώην Υπουργοί, Υφυπουργοί, Γενικοί Γραμματείς και διορισμένα στελέχη των ΔΕΚΟ που με περισσή μαχητικότητα στην αλληλοεπίρριψη ευθυνών και επιδέξιους χειρισμούς «αναλγησίας» στον ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟ μιλάτε καθημερινά στα ράδιο-τηλεοπτικά παράθυρα και σε συνεντεύξεις σε εφημερίδες και περιοδικά ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΕΤΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝ;…
του Καθηγητή Πιπερόπουλου
