«Πληρώσατε με τη ζωή σας τις αμαρτίες άλλων»

Τα οχήματα στη Σταδίου, στο ύψος της Κλαυθμώνος, κινούνται πιο αργά. Οι διαβάτες στα δύο πεζοδρόμια κοντοστέκονται, πολλοί κρατούν δύο τριαντάφυλλα, ένα μπουκέτο λουλούδια, μερικά γαρίφαλα.

Η οσμή του καμένου και της στάχτης κυριεύει τα ρουθούνια. Μπροστά από την κατεστραμμένη βιτρίνα της Μarfin, στον τόπο όπου βρήκαν τραγικό θάνατο η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η Παρασκευή Ζούλια και ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, τα λουλούδια και οι ανθοδέσμες καλύπτουν το περβάζι και τα μάρμαρα της εισόδου. Ανάμεσα σε εκείνους που αφήνουν... λίγα λουλούδια, και ο 57χρονος αρχιτέκτονας κ. Κώστας Κωνσταντινίδης.

«Η θλίψη για τον άδικο χαμό νέων ανθρώπων και εργαζόμενων με έφερε εδώ. Είναι το ελάχιστο στη μνήμη τους» λέει. Ο κ. Κωνσταντινίδης χαρακτηρίζει «ανοσιούργημα» την πράξη εμπρησμού. «Η διαμαρτυρία είναι νόμιμη. Καμία όμως εγκληματική πράξη δεν νομιμοποιείται από κανέναν νόμο» λέει και αποχωρεί με δάκρυα στα μάτια.

Στον παραστάτη της κεντρικής εισόδου, κάποιο συγγενικό χέρι έχει κολλήσει την αναγγελία της κηδείας της Παρασκευής Ζούλια. Ανάμεσα στα λουλούδια και στις ανθοδέσμες που έχουν εναποθέσει οι περαστικοί, άλλοι έχουν αφήσει μικρά σημειώματα. «Πληρώσατε,με τη ζωή σας, τις αμαρτίες άλλων. Πληρώσατε την ατιμωρησία» και «θα μας μείνετε αξέχαστοι, συνάδελφοι. Η μέρα είναι ηλιόλουστη και όμορφη, αλλά δεν τη βλέπετε» είναι τα πιο χαρακτηριστικά. Η κυρία Σοφία Δαμασκηνοπούλου, ιδιωτική υπάλληλος η οποία ως πρόσφατα εργαζόταν σε γραφεία στη στοά απέναντι από τη Μarfin, κουνά, με φανερή τη θλίψη της, το κεφάλι.

Στον τοίχο της στοάς του Ιανού, ο κ. Μάικλ Κιουράν, Ιρλανδός ο οποίος ζει από το 1987 στην Ελλάδα, σταθμεύει το ποδήλατό του και αναζητεί ανθοπωλείο για να αγοράσει μερικά λουλούδια. «Το κρίσιμο στοιχείο είναι να αποκαλυφθεί ποια συμφέροντα και ποιους κύκλους εξυπηρέτησαν η κατάσταση χάους που επικράτησε στην Αθήνα και ο τραγικός θάνατος των τριών αυτών ανθρώπων» σημειώνει.
tovima.gr