Η ιστορία θα γράψει..
"Η ιστορία θα γράψει με αντικειμενικότητα πως η περίοδος που ξεκίνησε, πραγματοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε η χρεωκοπία της Ελλάδος ήταν αποκλειστικά, η περίοδος 1981-1985. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ήμουν αμούστακο παιδάκι, το 1979 προειδοποιούσε και έλεγε στους Έλληνες, προσοχή καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε. Το χρέος της Ελλάδος τότε ήταν όσο μπορεί να χρωστάει σήμερα μια μικρομεσαία επιχείρηση. Μηδαμινό σχεδόν.Το 1981 έρχεται μετά βαίων και κλάδων ο Ανδρέας Παπανδρέου, και ω του θαύματος αρχίζει εκείνη η αλλήστου μνήμης αναδιανομή του πλούτου. Για να μοιράσεις πλούτο δύο τινά έπρεπε να συμβαίνουν, ή να υπάρχει ο πλούτος ή να τον παράξεις. Όμως τίποτα από τα δύο δεν.. υπήρχε. Η χώρα είχε απλώς μία διαχειρήσιμη οικονομία και φυσικά πλούτο δεν πρόλαβε να παράξει ο "χαρισματικός" Παπανδρέου.
Πως λοιπόν έγινε εκείνη η περίφημη αναδιανομή πλούτου; Έγινε με αυτό που έμελλε να πνίξει σαν θηλιά τον λαιμό της χώρας η οποία θηλιά μας πνίγει και θα μας πνίγει για δεκαετίες. Έγινε με δανεικά. Αυτή είναι η αλήθεια. Δανεικά, δανεικά, δανεικά. Από το 1981 η χώρα άρχισε να ζει με έναν αναντίστοιχο για τα οικονομικά της τρόπο. Δανεικά τα οποία ειναι αυτά που πληρώνουμε τώρα. Είρθε βλέπετε το πλήρωμα του χρόνου. Ένα κράτος δεν χρεωκοπεί μέσα σε 5 ή 10 χρόνια ούτε καν μια επιχείρηση. Υπάρχουν όμως κάποιες καθοριστικές επιλογές και χρονικές περίοδοι που είναι αποφασιστικές για το μέλλον μιας χώρας.
Αυτή η περίοδος ήταν το 1981-1985. Αντί να εκμεταλευτούμε την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ και τα πακέτα χρημάτων και επιδοτήσεων που ήρθαν για να δημιουργήσουμε υποδομές, παραγωγή και θέσεις εργασίας, κάναμε ακριβώς το αντίθετο. Νομίζοντας οτί βρήκαμε την αγελάδα που θα αρμέγουμε αιώνια αρχίσαμε τις ακολασίες.
Διορισμοί χιλιάδες για κοματικό στρατό, επιδοτήσεις για αέρα κοπανιστό, συντάξεις περάστε κόσμε, ασυδοσία κράτους και πολιτών και δωράκια σε δημοσίους λειτουργούς των 500.000.000 εκ. δραχμών τότε. Εκμαυλισμός συνειδήσεων και λογική βολέματος του καθενός. Ατομικό συμφέρον και Ελλάδα πυρί μυχθήτω. Κανένας μακρόπνοος σχεδιασμός παρά μόνο δος ημίν σήμερον.
Λαικισμός για να είμαστε αρεστοί και όχι χρήσιμοι. Χρεώναμε τα ταμεία και κάθε υπηρεσία του κράτους λες και δεν πρόκειται ποτέ να μας ζητήσει κανένας λογαριασμό.
Η αλόγιστη αυτή λειτουργία του κράτους και η παράφρων πολιτική που ακολουθήθηκε το 1981-1985 δεν είναι τυχαίο ότι μας οδήγεισε να ζούμε από τότε σε μια παρατεταμένη περίοδο λιτότητας με τα σημερινά αποτελέσματα.
Φυσικά στο σημερινό χάλι πόλο έχουν παίξει και άλλα στραβά αλλά τα θεωρώ επουσιώδη για τον δρόμο χωρίς επιστροφή που πείραμε τότε. Ήταν η μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα αυτή η τετραετία να κάνει το μεγάλο άλμα και να βρεθεί στις προηγμένες χώρες. Δυστυχώς χάθηκε ανεπιστρεπτί θύμα στο βωμό του λαικισμού του ωχαδερφισμού και του κομματικού κόστους."
αναγνωστης
