Από τον Στεφανόπουλο στον Παπούλια

Χθες θύμωσα και για κάποιες ώρες λύγισα από θυμό και θλίψη. Είδα σύσσωμη την εξουσία που μας κυβερνά να υποκλίνεται και να φυλάει τα πόδια του Ντομινίκ Στρος Καν ως σύγχρονου Μεσσία που ήρθε να βγάλει την Ελλάδα από την παρακμή. Άκουσα τον πρόεδρο της δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια να ευχαριστεί τον επικεφαλής του ΔΝΤ «που μας βοήθησε». Άκουσα και τον πρωθυπουργό να λέει ξανά και ξανά ευχαριστώ για την ετοιμότητα που έδειξε το Ταμείο να μας βυθίσει σε μια οικονομική, πολιτική κοινωνική, υπαρξιακή κρίση διαρκείας.

Κάποτε ο πρόεδρος της δημοκρατίας της Ελλάδας κρατούσε και λίγο τα μπόσικα. Δεν έχει ουσιαστική επιρροή στις πολιτικές αποφάσεις, έτσι η γλώσσα του είναι αποδεσμευμένη. Όταν ο Κώστας Σημίτης από το βήμα της Βουλής, ευχαριστούσε τις ΗΠΑ για την συμβολή τους στην εκτόνωση της κρίσης στα Ίμια, ο Κωστής Στεφανόπουλος τα έχωνε στους Αμερικανούς για την συμβολή τους στην άνοδο της χούντας στην Ελλάδα και στο....

πραξικόπημα και την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.

Μπροστά στα μούτρα του έκπληκτου Μπιλ Κλίντον, μάλιστα, που πραγματοποιούσε τότε επίσημη επίσκεψη στη χώρα μας ως Αμερικανός πρόεδρος. Τον κάλεσε ο Στεφανόπουλος στο προεδρικό μέγαρο για δείπνο. Και εκφώνησε ένα λόγο που ακόμα τον θυμάμαι λέξη προς λέξη. Αλλά και το ευχαριστώ του Σημίτη καταγράφηκε ως μελανό σημείο στο βιογραφικό του. Τώρα τίποτα. Όλα είναι πολτοποιημένα και επεξεργασμένα ώστε να μην φιλτράρονται καν από την ανθρώπινη συνείδηση.

Είδα Στρος Καν και Παπανδρέου να αυτοαποκαλούνται Σοσιαλιστές και να χτυπάει ο ένας στην πλάτη τον άλλο με ικανοποίηση. Οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων ελεγχόμενες, καθώς ζούμε μέρες δημοσιογραφικής χούντας. Τρεις ερωτήσεις σε δικούς του ΓΑΠ, τρεις σε δικούς του Στρος Καν. Περί ανέμων και υδάτων. Όσοι συνάδελφοι αρνήθηκαν να συμφωνήσουν τις ερωτήσεις με τον κύριο Πεταλωτή, απλά έμειναν θεατές σε μια συνέντευξη τύπου παρωδία . Έτσι, ενώ η οικονομία παραπαίει, τα ερωτηματικά πολλαπλασιάζονται, ακούσαμε ερωτήσεις όπως «κύριε Παπανδρέου, βλέπετε τον κ. Στρος Καν ως φίλο και σοσιαλιστή ή ως πρόεδρο του ΔΝΤ;» ή «κ. Στρος Καν συμφωνείτε με την ιδέα για έκδοση ευρωομολόγου;»

Ντράπηκα για το σινάφι μας. Ντράπηκα και για τον εαυτό μου που δεν βρήκα την δύναμη να πετάξω ένα παπούτσι. Γιατί πολλοί θέλαμε να ρωτήσουμε: Τι ήρθες να κάνεις εδώ; Πόσα δάνεια ακόμα πρέπει να πάρουμε; Τι όρους θέτεις για να δώσεις νέα χρηματοδότηση και πόσο μεγάλο κομμάτι από την πίττα θα πάρεις εσύ και τα συμφέροντα που εξυπηρετείς; Γιατί απέτυχε παταγωδώς η πολιτική του ΔΝΤ σε όποια χώρα μπήκε; Θα μας πτωχεύσεις ελεγχόμενα; Γιατί προσπαθείς να διασπάσεις την ευρωζώνη; Τι όφελος έχει η Αμερική από την διάλυση του ευρώ; Από πότε ήταν αποφασισμένο να μπει η Ελλάδα στο ΔΝΤ; Ποιες οι πραγματικές σχέσεις ΔΝΤ και Γερμανίας; Όλα αυτά. Μετά λύπης...

ΥΓ : Ο συνδυασμός ενός πρωθυπουργού με υπουργό οικονομικών που στερούνται εμπειρίας και γνώσης καθώς και πολιτικού εκτοπίσματος, πυγμής και "Ελληνικότητας" στις προθέσεις τους, έχει βάλει την χώρα σε περιπέτειες με απρόβλεπτες συνέπειες. Κανένας από τους δύο δεν έχει επίγνωση της κατάστασης, ούτε την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα του μέσου Έλληνα. Καλά θα κάνουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ να το χωνέψουν και να αντιδράσουν.


ΥΓ1: Προς κόμματα της αριστεράς: Η απόφασης σας να μην συμμετέχετε στην ομιλία του Στρος Καν στην Βουλή, ήταν θείο δώρο για τον ίδιο. Μόνο καλό του έκανε. Γιατί έδειξε ότι βολεύεστε με τον ρόλο της μικροπολιτικής αντιπολίτευσης. Ο κόσμος σας ήθελε στα έδρανα, να κάνετε τις ερωτήσεις που εμείς δεν μπορούμε. Να πιέσετε και να εκβιάσετε απαντήσεις για το τι πραγματικά διαπραγματεύεται η κυβέρνηση με το ΔΝΤ. Εσείς όμως επιλέξατε τα παράθυρα των δελτίων ειδήσεων.


ΥΓ2: Προς Αντώνη Σαμαρά : Ό, τι και να είστε, η χώρα χρειάζεται σοβαρό ηγέτη αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ξυπνήστε και αρχίστε να ορθώνετε λόγο γιατί και εσείς έχετε καθήκον να επιτελέσετε ενώπιον μας. Ακόμα και αν τα κίνητρα σας θα είναι ιδιοτελή (κάποτε θα σας φάμε και εσάς στην μάπα ως πρωθυπουργό), η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει άλλο με τον αυτόματο πιλότο του ΔΝΤ.
Γράφει η Κουκίδα
topontiki.gr