Πριν από ένα χρόνο περίπου ξεκίνησε μία κίνηση παρόμοια με τις "Δεν πληρώνω διόδια" και "Δεν πληρώνω εισιτήριο". Πολίτες γεμίζουν τα καρότσια των super market, πηγαίνουν στο ταμείο και ζητούν πό τον υπεύθυνο (αν υπάρχει) ή από τους υπαλλήλους να τους....






γίνει έκπτωση. Το κύριο επιχείρημά τους είναι ότι τα ίδια προϊόντα πωλούνται πολύ ακριβότερα στη Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες (ακόμα και από την ίδια αλυσίδα).

Η κίνηση αυτή αντιμετωπίστηκε από κάποιους αρνητικά και αυτός είναι ίσως ο λόγος για τον οποίο δεν πήρε μεγάλες διαστάσεις. Πολλοί σκέφτηκαν ότι με τον τρόπο αυτόν πλήττονται τελικά οι υπάλληλοι και όχι οι εργοδότες τους.

Εμείς πάλι πιστεύουμε και μάλιστα πολύ πολύ ένθερμα ότι η κίνηση αυτή, αν προβληθεί και πραγματοποιηθεί σωστά, μπορεί να φέρει εντυπωσιακότατα αποτελέσματα, χωρίς να θίξει ή να πλήξει κανέναν και ειδικά τους υπαλλήλους των πολυκαταστημάτων αυτών. Στα super market άλλωστε τα νοικοκυριά αφήνουν εκατοντάδες ευρώ μηνιαίως και όχι 2 ή 3 ευρώ...

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1. Οι υπάλληλοι δε βλέπουν με καθόλου κακό μάτι τέτοιες κινήσεις, όπως αποκάλυψαν όσοι έχουν ήδη συμμετάσχει στην κίνηση αυτή. Άλλωστε μακροπρόθεσμα θα βγούν κι αυτοί κερδισμένοι αν χτυπήσουμε την ακρίβεια.


2. Αν το κάνουμε ΟΛΟΙ αυτό, τότε οι υπάλληλοι δε θα προλαβαίνουν να κάνουν τίποτα άλλο από το να τακτοποιούν τα προϊόντα στα ράφια. Συνεπώς θα συμβιβαστούν υποχρεωτικά τα αφεντικά και... "θα μας κάνουν το χατήρι".

Ας μη διχαστούμε για πολλοστή φορά και αρχίσουμε να μαλώνουμε μεταξύ μας. Έχουμε τον ίδιο σκοπό: να σταματήσουμε την ακρίβεια, να πολεμήσουμε την αισχροκέρδια, να μπορέσουμε να επιβιώσουμε στην τελική γιατί έρχονται δύσκολοι καιροί...

Άλλωστε, καλύτερα να προσπαθήσεις να κάνεις κάτι (καλοπροαίρετα) και ας είναι και λάθος παρά να μην κάνεις απολύτως τίποτα ή να κάνεις μια ψευτοαντίσταση κράζοντας πίσω από ένα πληκτρολόγιο (συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του γράφοντα).
Δείτε τι συνέβη στην Κατερίνη, στις 12 Ιουνίου 2010 εδώ..