Διαστάσεις Πανδημίας Λαμβάνει η Εγκληματικότητα στην Ελλάδα
Το έγκλημα στη χώρα μας αυξάνει με δραματικούς ρυθμούς. Μέσα σε ένα χρόνο διπλασιάστηκαν οι ένοπλες ληστείες, ενώ πρωτοφανή αύξηση καταγράφουν και όλοι οι υπόλοιποι ποιοτικοί και ποσοτικοί δέικτες του εγκλήματος. Σήμερα, η ανασφάλεια των Ελλήνων έχει φτάσει σε ανησυχητικούς δείκτες. Οι πολίτες αισθάνονται....
απροστάτευτοι. Η χώρα μας βρίσκεται στο έλαιος ληστρικών επιθέσεων αδίσταχτων συμμοριών. Η Ελλάδα φαντάζει ανοχύρωτη χώρα. Παρόλο που οι αστυνομικοί -πολλές φορές- ξεπερνούν τους εαυτούς τους για να ανταποκριθούν στην αποστολή τους, το κράτος απουσιάζει.
Η επιχειρησιακή ετοιμότητα της Ελληνικής Αστυνομίας φθίνει καθημερινά. Τα περιπολικά δεν έχουν βενζίνη και ελαστικά. Το προσωπικό μένει απλήρωτο. Οι υπηρεσίες υπολειτουργούν. Οι ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα είναι πλέον ασφυκτικές. Η κάθε κοινωνική οργάνωση έχει την εγκληματικότητα που της αναλογεί. Οι δείκτες διακύμανσης της εγκληματικότητας που παρουσιάζει μια κοινωνία στο χώρο και το χρόνο, αποτελούν την πλέον αξιόπιστη μονάδα μέτρησης των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας.
Για το σχεδιασμό μιας ορθολογικής αντεγκληματικής πολιτικής είναι απαραίτητα τα ακόλουθα: 1) Ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου και της λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας ως κατεξοχήν φορέα παροχής ασφάλειας. 2) Η μεταρρύθμιση στη δομή και την οργάνωση του Σώματος. ) Η αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης και συνεργασίας με τους πολίτες. 4) Η ποσοτική και η ποιοτική καταγραφή της εγκληματικότητας στις πραγματικές της διαστάσεις (βλ. Α. Τσιγκρής: “Αντεγκληματική Πολιτική για την Ελλάδα του 21ου Αιώνα”, εκδόσεις Ινστιτούτου Δημοκρατίας “Κωνσταντίνος Καραμανλής”, 2003).
Προκειμένου να προληφθεί μια μελλοντική έξαρση της εγκληματικότητας στη χώρα μας θα πρέπει -μεταξύ των άλλων- να μειωθεί η ανεργία, να αυξηθεί το βιοτικό και το εκπαιδευτικό επίπεδο των πολιτών, να αναβαθμισθεί το κοινωνικό κράτος, να δοθούν ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους και να διασφαλισθούν τα μέσα για την επίτευξή τους, να επαναπροσδιορισθούν οι στόχοι της νέας γενιάς, να μειωθεί το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών, να ενσωματωθούν οι μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού, να στηριχθούν οι θεσμοί της οικογένειας και του σχολείου.
Πρέπει, δηλαδή, να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να εκλείψουν οι παράγοντες κοινωνικής παθογένειας και να οικοδομηθεί μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης με κέντρο της τον άνθρωπο.
Υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση της διαρκώς αυξανόμενης εγκληματικότητας στη χώρα μας. Απαιτείται, όμως, πρώτα και κύρια μια πολιτική κοινωνικής πρόληψης του φαινομένου και η απομάκρυνσή μας από το απόλυτα κατασταλτικό μοντέλο, το οποίο έχει αποτύχει διεθνώς. Ο Άγγελος Τσιγκρής έχει διατελέσει εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Δίκτυο Πρόληψης της Εγκληματικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη Μόνιμη Αντιπροσωπία του ΟΗΕ για την Πρόληψη του Εγκλήματος και την Ποινική Δικαιοσύνη.
του Άγγελου Τσιγκρή, υπ. Βουλευτή Αχαίας της ΝΔ
απροστάτευτοι. Η χώρα μας βρίσκεται στο έλαιος ληστρικών επιθέσεων αδίσταχτων συμμοριών. Η Ελλάδα φαντάζει ανοχύρωτη χώρα. Παρόλο που οι αστυνομικοί -πολλές φορές- ξεπερνούν τους εαυτούς τους για να ανταποκριθούν στην αποστολή τους, το κράτος απουσιάζει.
Η επιχειρησιακή ετοιμότητα της Ελληνικής Αστυνομίας φθίνει καθημερινά. Τα περιπολικά δεν έχουν βενζίνη και ελαστικά. Το προσωπικό μένει απλήρωτο. Οι υπηρεσίες υπολειτουργούν. Οι ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα είναι πλέον ασφυκτικές. Η κάθε κοινωνική οργάνωση έχει την εγκληματικότητα που της αναλογεί. Οι δείκτες διακύμανσης της εγκληματικότητας που παρουσιάζει μια κοινωνία στο χώρο και το χρόνο, αποτελούν την πλέον αξιόπιστη μονάδα μέτρησης των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας.
Για το σχεδιασμό μιας ορθολογικής αντεγκληματικής πολιτικής είναι απαραίτητα τα ακόλουθα: 1) Ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου και της λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας ως κατεξοχήν φορέα παροχής ασφάλειας. 2) Η μεταρρύθμιση στη δομή και την οργάνωση του Σώματος. ) Η αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης και συνεργασίας με τους πολίτες. 4) Η ποσοτική και η ποιοτική καταγραφή της εγκληματικότητας στις πραγματικές της διαστάσεις (βλ. Α. Τσιγκρής: “Αντεγκληματική Πολιτική για την Ελλάδα του 21ου Αιώνα”, εκδόσεις Ινστιτούτου Δημοκρατίας “Κωνσταντίνος Καραμανλής”, 2003).
Προκειμένου να προληφθεί μια μελλοντική έξαρση της εγκληματικότητας στη χώρα μας θα πρέπει -μεταξύ των άλλων- να μειωθεί η ανεργία, να αυξηθεί το βιοτικό και το εκπαιδευτικό επίπεδο των πολιτών, να αναβαθμισθεί το κοινωνικό κράτος, να δοθούν ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους και να διασφαλισθούν τα μέσα για την επίτευξή τους, να επαναπροσδιορισθούν οι στόχοι της νέας γενιάς, να μειωθεί το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών, να ενσωματωθούν οι μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού, να στηριχθούν οι θεσμοί της οικογένειας και του σχολείου.
Πρέπει, δηλαδή, να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να εκλείψουν οι παράγοντες κοινωνικής παθογένειας και να οικοδομηθεί μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης με κέντρο της τον άνθρωπο.
Υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση της διαρκώς αυξανόμενης εγκληματικότητας στη χώρα μας. Απαιτείται, όμως, πρώτα και κύρια μια πολιτική κοινωνικής πρόληψης του φαινομένου και η απομάκρυνσή μας από το απόλυτα κατασταλτικό μοντέλο, το οποίο έχει αποτύχει διεθνώς. Ο Άγγελος Τσιγκρής έχει διατελέσει εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Δίκτυο Πρόληψης της Εγκληματικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη Μόνιμη Αντιπροσωπία του ΟΗΕ για την Πρόληψη του Εγκλήματος και την Ποινική Δικαιοσύνη.
του Άγγελου Τσιγκρή, υπ. Βουλευτή Αχαίας της ΝΔ