Εάν κάποιος ηλικιωμένος ζει μια ζωή χωρίς πολλές σκοτούρες και δίχως άγχος, προστατεύεται καλύτερα από το Αλτσχάιμερ, από έναν άλλο ηλικιωμένο που ζει μέσα στην πίεση και το στρες. Βέβαια θα αναρωτηθείτε στην Ελλάδα του....


σήμερα ποιος ηλικιωμένος δεν έχει άγχος και πίεση, αυτό είναι μια άλλη ιστορία... Και ενώ οι επιστήμονες τονίζουν, ότι το στρες από μόνο του δεν μπορεί να προκαλέσει Αλτσχάιμερ, διευκρινίζουν ότι μπορεί να επιδράσει σαν καταλύτης, για τον ταχύτερο εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων.

Επιστήμονες από την Αργεντινή ανακοίνωσαν στο παγκόσμιο συνέδριο της “Ευρωπαϊκής Νευρολογικής Εταιρίας”, που έγινε στην Πράγα, ότι το στρες και ο ρόλος που διαδραματίζει στο Αλτσχάιμερ και την Άνοια, είναι αρκετός λόγος για να δοθεί περισσότερη προσοχή στην ψυχική υγεία των ηλικιωμένων.

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν αφού εξέτασαν 107 ασθενείς, του ιδίου φύλλου και επιπέδου μόρφωσης, με ήπια συμπτώματα της νόσου και ηλικία, κατά μέσον όρο, τα 72 χρόνια. Υπήρχε ένα κενό 2,5 ετών κατά μέσον όρο από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων μέχρι την διάγνωση.
Τόσο οι συμμετέχοντες όσο και οι συγγενείς τους και όσοι τους φρόντιζαν κλήθηκαν να απαντήσουν στο αν συνέβη κάτι αξιομνημόνευτο κατά τα τρία χρόνια πριν από την διάγνωση.

Απ΄ότι προέκυψε το 73% των ασθενών με Αλτσχάιμερ βρίσκονταν κάτω από έντονο ψυχολογικό στρες, συχνά εξαιτίας του θανάτου ενός συντρόφου ή παιδιού ή τους είχε συμβεί ένα περιστατικό βίας όπως ένα τροχαίο ή μια επίθεση, όχι τόσο με σωματικές επιπτώσεις όσο με ψυχολογικές.
Μόνο το 24% εκείνων που εντάχθηκαν στην ομάδα ελέγχου είχαν βιώσει παρόμοια περιστατικά.

Το Αλτσχάιμερ θεωρείται ότι είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας στον κόσμο και οι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία, η υπέρταση, ο διαβήτης, η σωματική και πνευματική νωθρότητα.

Σύμφωνα με την ομάδα των Αργεντίνων επιστημόνων, ο αντίκτυπος περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως το στρες, στην εμφάνιση του Αλτσχάιμερ, χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.

Πηγή: iatropedia