Γίνε μέλος στην παρέα μας στο Facebook. Απλά κάνε Like!!

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Οδηγίες ψήφου

Σήμερα είναι η μέρα που θα γίνουμε κυρίαρχος λαός. Οπότε θα ήταν καλό να την αντιμετωπίζαμε αυτήν την μέρα λίγο διαφορετικά. Και επειδή η ευθύνη της ψήφου είναι μεγάλη δεν θα ήταν άσχημο να ακολουθούσαμε κάποιες οδηγίες.

Πάμε μαζί, λοιπόν!
Ξυπνάμε το πρωί, αλλά όχι από τα μαύρα χαράματα γιατί είναι Κυριακή και πρέπει να κοιμηθούμε λιγάκι παραπάνω. Αφού πιούμε το καφεδάκι μας ή το γαλατάκι μας κάνουμε τον σταυρό μας. Αλλά όχι μπροστά από το παράθυρο γιατί μπορεί να μας δει ο Καρατζαφέρης και να πιστέψει ότι και τα δέκα εκατομμύρια ψηφοφόρων θα τον ψηφίσουν. Μην ενοχλήσει και τον Παπούλια πρωί πρωί ζητώντας του να τον ορκίσει πρωθυπουργό.

Μετά αφήνουμε στο σπίτι τα ψηφοδέλτια που μας έστειλαν οι υποψήφιοι γιατί έχουν ήδη σταυρό. Μια φορά στο τόσο έχουμε την επιλογή να σταυρώσουμε και εμείς κάποιον, μην μας πάρουν την χαρά. Φτάνουμε στο εκλογικό τμήμα που ψηφίζουμε. Φοράμε τα γάντια μας για να πάρουμε στα χέρια όλα τα ψηφοδέλτια. Τα γάντια χρειάζονται γιατί μερικά ψηφοδέλτια δεν είναι καθαρά. Αυτό το ξέρουμε μέρες τώρα από τον Ζαγορίτη.

Αφήνουμε στην τσάντα τον μαύρο μαρκαδόρο. Όταν θέλουμε να μαυρίσουμε έναν υποψήφιο απλά δεν του βάζουμε σταυρό. Το να σβήσουμε εντελώς το όνομα του με τον μαρκαδόρο δεν είναι και πολύ σωστό. Δίπλα από τον εκλεκτό μας υποψήφιο βάζουμε απλά έναν σταυρό. Τα λουλουδάκια και οι καρδούλες θα παρεξηγηθούν από την εφορευτική επιτροπή. Πίσω από το παραβάν μπορούμε να κάτσουμε όση ώρα θέλουμε. Εκείνη την ώρα είμαστε κυρίαρχοι και δεν μας μιλάει κανείς. Όμως μην το παρακάνουμε υπάρχουν και άλλοι κυρίαρχοι που περιμένουν την σειρά τους.

Συνήθως βάζουμε σταυρό στον υποψήφιο που θεωρούμε ότι θα είναι καλός βουλευτής (λέμε τώρα). Αν εμείς θεωρούμε ότι καλός υποψήφιος είναι ένας από το ΠΑΣΟΚ, ένας άλλος από την ΝΔ και ένας του ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς δεν μπορούμε να τους επιλέξουμε όλους. Δύο στους τρεις χάνουν. Βγαίνοντας από το παραβάν πάμε στην κάλπη να ρίξουμε το φακελάκι. Προσοχή. Σε αυτό το φακελάκι δεν βάζουμε χρήματα για να μας “κάνει την δουλειά” ο βουλευτής. Μόνο το ψηφοδέλτιο βάζουμε.

Όταν φτάσουμε μπροστά στην κάλπη ρίχνουμε μέσα το φακελάκι και δεν περιμένουμε να έρθουν τα κανάλια για να μας τραβήξουν σε τούτη την στιγμή. Είπαμε κυρίαρχοι είμαστε αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας. Μόλις το φακελάκι μπει στην κάλπη γινόμαστε πάλι απλός λαός. Η κυριαρχία μας τελείωσε. Μπορούμε λοιπόν να αρχίζουμε να βρίζουμε αυτόν που ψηφίσαμε αφού έτσι κι αλλιώς θα μας απογοητεύσει. Αλλά από μέσα μας.

Όταν πια φτάσει το βράδυ μπορούμε να καθήσουμε αναπαυτικά στον καναπέ μας και να ακούσουμε τους πολιτικούς που θα μας πουν τι ακριβώς σκεφτόμασταν την ώρα που είμασταν πίσω από το παραβάν. Κάπως έτσι θα τελειώσει και τούτη η Κυριακή. Και προσοχή. Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.