Βήματα μπροστά το ελληνικό ποδόσφαιρο
Μπορεί κάποιοι να θεωρήσετε ότι υποστηρίζω τους «πράσινους», άλλοι μπορεί να με περάσετε για… τρελό. Αλλά έχω πέντε λόγους να πιστεύω ότι από το μεγάλο ντέρμπι, νικητής είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο και έκανε κάποια σημαντικά βήματα προς τα μπροστά. Και είμαι έτοιμος να σας τα αναλύσω.
Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με την παρουσία του Βαγγέλη Μαρινάκη στα επίσημα του Ολυμπιακού Σταδίου. Ο μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού μπορεί να μην αποδέχθηκε την πρόσκληση του Νικόλα Πατέρα να παρακολουθήσουν μαζί τον αγώνα, αλλά όπως είπε και ο «ισχυρός άνδρας» των «ερυθρόλευκων» και μόνο η παρουσία του στις...
εξέδρες και όχι σε κάποια σουίτα ή μπουθ, ήταν ένα βήμα προς τα εμπρός.
Ο επόμενος λόγος είναι για την ατμόσφαιρα και την συμπεριφορά των οπαδών. Θυμάστε στο περσινό αντίστοιχο ντέρμπι στο Ολυμπιακό Στάδιο που μερικοί έριχναν αβέρτα στην αποστολή των «ερυθρόλευκων» και τραυμάτισαν μία από τις σεκιούριτι του γηπέδου; Στο φετινό ντέρμπι δεν έγινε το παραμικρό. Βέβαια, κατά την προθέρμανση των παικτών των φιλοξενούμενων έπεσαν μερικά καπνογόνα, ενώ και μερίδα τα είχε με τον Τάσο Μητρόπουλο, που απάντησε, αλλά αυτά ήταν οι εξαιρέσεις.
Πάμε στον τρίτο λόγο, που είναι η συμπεριφορά των παικτών. Σε γενικές γραμμές, οι ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν, έδειξαν ότι δεν έχουν να χωρίσουν κάτι. Οι Βύντρα και Ριέρα είχαν μια «μονομαχία» από την αρχή, αλλά μέχρι εκεί. Ακόμα κι όταν πήγαν να φύγουν τα πράγματα, οι υπόλοιποι ενήργησαν πυροσβεστικά. Χαρακτηριστικό της εικόνας, μετά το πέναλτι, ο Αβραάμ Παπαδόπουλος δέχθηκε όπως έπρεπε την κόκκινη κάρτα και αποχώρησε, κάτι που έκαναν και οι συμπαίκτες του.
Να που φτάσαμε και στον τέταρτο λόγο. Ποιος είναι αυτός; Ο διαιτητής. Ο Τάσος Κάκος έκανε ένα πολύ καλό παιχνίδι και προσπάθησε όπως μπορούσε να μην του ξεφύγει η αναμέτρηση, αλλά και να μοιράσει δίκαια την αναμέτρηση. Μπορεί να έδωσε τα… σπόρια στον Ολυμπιακό, όπως λέει ένας φίλος, μπορεί να έβγαλε εύκολα την κόκκινη κάρτα στο πέναλτι, όπως λέει ένας άλλος, αλλά το βασικό ήταν πως ο Κερκυραίος ρέφερι έκοψε το… καρπούζι στην μέση.
Και πάμε στον τελευταίο λόγο, που είναι κατά την γνώμη μου και ο πιο σημαντικός και έχει δύο σκέλη. Το πρώτο μιλάει για τις πολλές φάσεις, σε σχέση με προηγούμενα ντέρμπι, που έγιναν μπροστά από τις δύο εστίες, ενώ το δεύτερο για τον ωραίο ρυθμό που είχε το ματς. Και επειδή αυτά τα δύο συμπληρώνονται, τα έβαλα μαζί υπό το… πρίσμα της ωραίας μπάλας. Επιτέλους είδαμε ένα ματς, που και την σκοπιμότητά του είχε, και την ένταση, και τον τσαμπουκά, αλλά με ωραία μπάλα. Και το είχαμε ανάγκη αυτό!
sportsecrets.gr
