Η Πόπη τα χώνει..
Εξακολουθεί ο κόσµος της τηλεόρασης να κοιτάει κοιλίτσες. Οι βγάλει µεζούρες και µετράει πόντο πόντο το φούσκωµα, αναζητώντας το κρυφό του «νόηµα». κάτοχοι των φουσκωµένων γαστρικών περιοχών πάλι, τηρούν υπερήφανη σιγή και επιδίδονται σε αµήχανα χαµόγελα, ενώ ο φακός τούς κάνει ωραία κοντινά πλάνα, τα οποία αναπαράγονται στη συνέχεια µετά µακροσκελών αναλύσεων από...
εκποµπές της «γαστρικής» ειδησεογραφίας – είδος, που γνωρίζει µεγάλη άνθηση στις µέρες µας.
Ποιος θα τό ‘λεγε ότι θα κοιτούσαµε το τηλεοπτικό παρελθόν και οι τούµπες του Γρηγόρη στα δικά του πρωινάδικα θα µας προκαλούσαν τη νοσταλγία για µια τηλεόραση, που δεν είχε ακόµη παραδοθεί στην αλαζονεία του… αφαλού. Μπορεί να είχε παραδοθεί στη σάχλα και στον πανικό για τηλεθέαση, που ξορκιζόταν µε σκόρδα και κοµποσκοίνια, αλλά ποιος το περίµενε ότι θα φτάναµε να θεωρούµε θέαµα και δη ψυχαγωγικό, το σταριλίκι.
Γιατί περί αυτού πρόκειται. Εδώ ο κόσµος χάνεται και µοναδική ενασχόληση του ζεύγους των ΣκορδαΛιάδων είναι να δείξουν στην εκποµπή τους πόσο οι άλλες εκποµπές ασχολούνται µαζί τους. Α, ναι! Και να θυµίζει κάθε τόσο ο Λιάγκας στη σύζυγό του ότι «βρίσκεται στο Μega» – η ούγια προπαντός!
Θεωρώντας την τηλεθέαση «ψήφο εµπιστοσύνης» για τις αρλούµπες τους, επιµένουν να αναπαράγουν οτιδήποτε θεωρούν ότι επιβεβαιώνει την εφήµερη δεσποτεία τους. Ξανά µανά πρόβαλαν αποσπάσµατα από την εκποµπή «Ολα», όπου το ζεύγος Ονούρ - Σεχραζάτ παραλληλιζόταν µε τους ίδιους ως δείγµατα ζευγαριών και στη ζωή και στην τηλεόραση. Αλλά δεν έµειναν εκεί.
Πρόβαλαν και τα αποσπάσµατα µε την αλήστου µνήµης ατάκα της Φαίης για το «Αίγιον Πέλαγος».
Αλίµονο! Δεν θα κάνουν πλάκα η µια και η άλλη εκποµπή µε τις δικές τους κοτσάνες;
Στο κάτω κάτω τα «πνευµατικά δικαιώµατα» τους ανήκουν.
Απολαµβάνουν άλλωστε το µεγάλο σουξέ. Σιγά µην αναρωτηθούν πού οφείλεται. Αν προσφέρουν κάτι διαφορετικό για παράδειγµα απ’ όσα πρόσφερε τόσα χρόνια η Μενεγάκη. Γιατί εκείνη πρώτη έστησε την εξόχως επικερδή «επιχείρηση της κοτσάνας». Για να µην είµαστε άδικοι δεν είναι δική τους ευθύνη που η τηλεόραση του σουσουδισµού έχει καταργήσει εδώ και χρόνια την ντροπή που κάποτε περιέβαλε τους κουµπούρες και τους απαίδευτους.
Το ζεύγος της ΣκορδαΛιάς, ως επίλεκτα τέκνα της, πήρε απλώς τη σκυτάλη. Για να την πάει έως το µη περαιτέρω της µπαναλαρίας. Αλλά, όλα κι όλα, αυτή τη φορά η ούγια είναι «Μega». Ετσι κι αλλιώς στην τηλεόραση είναι όλα εφήµερα. Και όσο πιο κοντά στον πάτο είσαι τόσο µικρότερη και η διάρκεια.
Επαγγελµατισµός που αντέχει
Υπάρχουν όµως και εκποµπές που δεν σφυρίζουν αµέριµνα µπροστά στα σκληρά φαινόµενα των καιρών. Ο θάνατος ενός άστεγου ανάµεσα στα σκουπίδια γίνεται αφορµή να συζητήσουν το θέµα οι Αρβανίτης - Κατσίµη στη ΝΕΤ.
Με καλεσµένη την υπεύθυνη µη κυβερνητικής οργάνωσης που ασχολείται µε τη φροντίδα των αστέγων, «ερευνούν» το προφίλ µιας κατηγορίας ανθρώπων, που ώς χθες ήταν άγνωστη στη χώρα µας. Γύρω στα 50, κυρίως άνδρες, πολλοί µε εξάρτηση από ουσίες, αλλά δεν είναι αυτή η αποκλειστική αιτία. Ευτυχώς λειτουργεί ακόµη ο προστατευτικός ιστός της οικογένειας. Για πόσο; Ηδη τον αποδυναµώνουν οι σκληρές οικονοµικές συνθήκες.
Αλίµονο, εικόνες που οι Ελληνες κάποτε έβλεπαν στο σινεµά ή είχαν στριµώξει πίσω, σε µια µνήµη κατοχική που ποτέ δεν ήθελαν να ξυπνήσει, αποτελούν πλέον µια καθηµερινότητα της αθηναϊκής πόλης. Η συζήτηση βιαστική, όσο επιτρέπει ο ελάχιστος χρόνος µιας ενηµερωτικής εκποµπής και τα πενιχρά ΕΡΤικά µέσα δεν αφήνουν περιθώρια να εµπλουτιστεί µε ρεπορτάζ και πλάνα η συζήτηση για την εξαθλίωση µιας φτώχειας χωρίς όρια, που µοιάζει να ριζώνει στις αστικές περιοχές.
Για την καλή τηλεόραση όµως, δεν αρκεί ούτε η ευαισθησία των ανθρώπων που σηκώνουν µπροστά στην κάµερα το βάρος µιας εκποµπής, ούτε ο επαγγελµατισµός τους, χάρη στον οποίο επιµένουν να κρατούν τουλάχιστον τους ορίζοντες της εκποµπής τους ανοιχτούς σε όλα τα κοινωνικά προβλήµατα και όχι µόνον σε όσα υπαγορεύει η φαντασµαγορία της επικαιρότητας των 8.00. Χρειάζεται κεντρική απόφαση και η ελάχιστη έστω έµπνευση από τους διοικούντες, ώστε να αξιοποιείται αν µη τι άλλο η οικονοµική επένδυση, που έχει γίνει επί µισό σχεδόν αιώνα στην κρατική τηλεόραση.
Της Πόπης Διαµαντάκου
ΝΕΑ.
